Slaap lekker

De nachtbus was een hel. Split-Dubrovnik moest in 4,5 uur gebeuren, maar er kwam een uurtje bij. Waarom de bus een uur te laat was geen idee. Daarnaast moesten we wachten, omdat de bagage niet gelijk verdeeld was en dat allemaal om half drie s nachts. De wegen waren redelijk, maar niet genoeg om te slapen. Toch door vermoeidheid wel 2 uurtjes gepakt.
Bij aankomst in het prachtige Dubrovnik heb ik mijn tas kunnen droppen voor 3,5 euro en gelijk maar een buskaart naar Bosnia gekocht. Ik heb dus 6 uur vanaf nu. In die uren kon ik de oude prachtige binnenstad zien. Het leek wel een soort ford met muren eromheen. Mijn laatste kroatische geld heb ik gelijk ingewisseld voor Bosnische Marken. Na wat sightseeing en boodschappen heb ik nog ff heel snel mijn internet gecheckt en richting de bus. Gelukkig was ik vooral binnen tijdens de verschrikkelijke buien. De reis naar Bosnie verliep opzich prima tot de grens. We stonden wel een uur te wachten. Alle paspoorten waren meegenomen voor controle. Eenmaal over de grens was het duidelijk een ander land dan Kroatie. Veel meer armoede. Bij aankomst op Mostar werd er overal gevraagd of ik al een slaapplek had en er waren zwerfkinderen. In het stadscentrum waren er veel Turkse invloeden. Van die Turkse koepels/bazaars. Ik dacht in Bosnie te zijn. De beroemde brug van Mostar stond vol met toeristen. In mijn Hostel kon ik eindelijk gaan slapen na trouwens een fantastische maaltijd van 9 euro.